ارتباط تعداد گلبول سفید با مرگ و میر در هفت روز اول بعد از سکته حاد قلبی در بیمارستان شریعتی تهران

  زمینه: علی­رغم پیشرفت در تشخیص و درمان، سکته حاد قلبی از حدود سه دهه گذشته به عنوان مشکل سلامت عمومی مطرح است. مطالعه­ها نشان داده­اند که تعداد گلبول سفید در پیش­آگهی بعد از سکته حاد قلبی مؤثر است.   هدف: مطالعه به منظور تعیین ارتباط تعداد گلبول سفید با مرگ و میر در هفت روز اول بعد از سکته حاد قلبی انجام شد.   مواد و روش­ها: در این مطالعه مقطعی تعداد 610 بیمار با سکته حاد قلبی از فروردین1387 تا پایان شهریور 1388 در بیمارستان شریعتی تهران بررسی شدند. برای بیماران در 48 ساعت اول بستری خون­گیری و شمارش گلبول سفید انجام شد. مرگ به علت سکته حاد قلبی در هفت روز اول بستری تعریف شد. داده­ها با آزمون آماری کای­ دو تحلیل شدند.   یافته­ها: از 610 بیمار با سکته حاد قلبی % 1/33 زن و % 9/66 مرد بودند. میانگین تعداد گلبول سفید در افراد فوت شده، 15200 و در افراد زنده 11700 در میکرولیتر بود. میزان کل مرگ و میر در هفت روز اول بستری %3/11 بود. مرگ و میر در بیماران با تعداد گلبول سفید زیر 6 هزار صفر درصد، در گروه بی ن 6 تا 12 هزار %3/8 ، در گروه بین 12 تا 20 هزار % 7/16 و در گروه بیش از 20 هزار %7/20 بود و ارتباط آماری معنی­داری بین افزایش تعداد گلبول سفید با میزان مرگ و میر وجود داشت ( 001/0 P< ) . بین افزایش تعداد گلبول سفید با میزان مرگ و میر برحسب سن و جنس ارتباط آماری معنی­داری وجود نداشت.   نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، تعداد گلبول سفید به عنوان ابزاری ساده و مهم در تعیین خطر بیماران با سکته حاد قلبی و همچنین پیش­آگهی این بیماران مطرح است .